ပိန္းေကာေလွငယ္ရွင္
မိုးဦးကာလ၊ ေခ်ာင္းက်ၿပီဆိုလွ်င္၊ ပန္းေလာင္ေၾကာမွာ၊ ပိန္းေကာေလွငယ္ရွင္၊
ေတာင္ဘက္ကယ္တခြင္၊ ထြက္၀င္ေဖာက္ကား၊ ပဲ့ပါမည့္သူ၊ မပါလူ၊
ထိုးသူသာတေယာက္သားငယ္ႏွင့္ေလး။
ငပိဆားပ်ား၊ ေဖာက္ကားရေအာင္၊ ပဲလြမ္း ပဲႀကီး၊ သီးသီးယူၾကဥ္းေဆာင္၊
တက္မကိုေျမွာင္၊ ကြမ္းေပါင္နီေၾကာင္း၊ နဘူးခက္ညိဳ၊ ကိုင္းညြတ္ယို၊ ပင္ကိုယ္သာ
ႏွီးသားေပါင္းငယ္ႏွင့္ေလး။
ခေမာက္မွာ ေကာင္း၊ ဦးေဆာင္းငယ့္ပမာ၊ သိုးလည္းမစပ္၊ ပါးပပ္ကယ္တေစသာ၊
ထိုး၀ါးကိုယ္မွာ၊ ဘယ္ညာပခံုး၊ ေျခႏွင့္ေက်ာက္ကန္၊ တြန္းလိုက္လွန္၊
အားအန္လြန္ႀကီးဆံုးငယ္ႏွင့္ေလး။
ခါးေတာင္းက်ဳိက္လံုး၊ လက္ရံုးခဲေတြ၊ ေခၽြးကလည္းစီး၊ တီးတီးက်သည့္ေရ၊
စဖိုမွာေပ၊ ခ်က္ေလထမင္း၊ မနပ္ႏုိင္ၿပီ၊ တစီစီ၊ နန္းနီသာ မီးအိုးကင္းငယ္ႏွင့္ေလး။
၀မ္းလႈိင္ တြင္းငယ္မွာ၊ သြတ္သြင္းၿမဲပင္၊ အေငြ ့ေျခာင္းေျခာင္း၊ စေလာင္းႏွင့္
ငပိကင္၊ ေလွဆုိက္တည့္လွ်င္၊ ေၾကးလင္ႏွင့္က်င္း၊ ရိုးရြက္ကယ္ဖူးေခါင္၊
အာပါးကိုေလာင္၊ ခ်ဥ္ေပါင္ပူလွသည့္ဟင္းငယ္ႏွင့္ေလး။
တေယာက္ခ်င္းသည္၊ ထမင္းခူးေသာ္၊ တဆုပ္ကယ္ေန ့တုိင္း၊ လမိုင္းရွိပူေဇာ္၊
ေသြးေသာက္ကိုေခၚ၊ အေဖာ္ေပါင္းညိွ၊ ငံု ့ကာ ငံု ့ကာ၊ ၀ပ္၍သာ၊ ဆုပ္ကာ ေလြးလိုက္
ဘိသည္ႏွင့္ေလး။
စားမိ စားရာသာ၊ ၀မ္းမွာက်င့္ေတာ့သည္။
ပိန္းေကာသူႀကီးမွာ၊ ခ်မ္းသာျမင့္ေတာ့သည္။
တ်ာခ်င္း
ခက္ဆစ္
ကြမ္းေပါင္ = ကုန္အေလးခ်ိန္
သိေအာင္ ေလွနံတြင္တားထားေသာ အနီေၾကာင္း
နဘူးခက္ညိဳ = ေလွအမိုးသည္
နဘူးပင္၏ အကိုင္းအခက္တို ့ျဖင့္ မိုးထားသည္။
ႏွီးသားေပါင္း = ေပါင္းမိုးသည္
ႏွီးျဖင့္ရက္ထားေသာ ေပါင္းမိုးျဖစ္သည္။
ခေမာက္မွာေကာင္း = ခေမာက္မွာေကာ၊ ခေမာက္ကိုၾကည့္လိုက္လွ်င္
သိုး = ဦးထုပ္
စဖိုမွာေပ = စဖိုသည္
ညစ္ေပေနသည္။
နန္းနီ = နန္းနီရြာ
မီးအိုးကင္း = မီးအိုးငယ္
လမိုင္း = လယ္ေစာင့္နတ္
၀မ္းမွာက်င့္ = ၀မ္းမွာ
အက်င့္ရေနၿပီ။
