ဆံုးမစာ

၁။      အစ္ကိုႀကီးအား၊ ညီငယ္မ်ားလည္း စကားႏႈတ္ဆက္၊ ဘက္၍မဆို၊ ရိုေသလွေစ၊ ကုိႀကီးအစ္မ၊ သည္ႏွစ္၀ကို၊ မိဘကဲ ့သို ့မွတ္ပါေလ။

၂။      ေသတူရွင္ဘက္၊ ေဆာင္ရြက္မကင္း၊ အခ်င္းခ်င္းတြင္၊ အခင္းႀကီးငယ္၊ ရွိခါ၀ယ္လည္း၊ မဖယ္မေသြ၊ ညီညာကုန္း၍ရုန္းၾကေလ။

၃။      တေယာက္စကား၊ တေယာက္နားမွာ၊ မခါးရေအာင္၊ သတိ ေဆာင္၍ ေမာင္တို ့ ဆိုေလ၊ ပ်ားသကာသို ့ခ်ဳိလွေစ။

၄။      မေတြ ့ခုိက္ရန္၊ မက်ဴးလြန္ႏွင့္၊ မ်က္မာန္ေဒါသ၊ မထြက္ရေအာင္၊ မာန္မာနကိုခ်ဳပ္ၾကေလ။

၅။      ေသႏွင့္အရက္၊ စီးပြားဖ်က္ကို၊ တစက္ကယ္မွ်၊ မေသာက္ၾကႏွင့္၊ ေရွာင္ၾကပါေလ၊ ရွင္ေတာ္ေဟာသည့္ အဆိပ္ေရ။

၆။      ကိုယ္ႏွင့္လည္းစာ၊ သတၱ၀ါကို၊ ၾကင္နာလွေစ သူ ့အသက္ကိုခ်စ္ပါေလ။

၇။      သူ၏ဥစၥာ သူ ့ဘ႑ာကို၊ ေမတၱာမေရွး၊ သူမေပးက၊ ေဆးတအိုးမွ်၊ မယူၾကႏွင့္၊ ေရွာင္ၾကပါေလ၊ ကာေမမိစၧာ၊ သူ ့အိမ္ရာကို၊ ျမင္ခါခဏ၊ သူသတ္ၾကဴးသည့္၊ ဘီလူးမသို ့၊ စိတ္ကမေသြထင္မိေစ။

၈။      သူ ့ကိုမွား၊ မလွည့္စားႏွင့္၊ စကားစျမည္၊ ျမြက္သည္စစ၊ ေျပာသမွ်ကို မွန္လွေစ။

၉။      ဘုရားတရား၊ ျမတ္ဖ်ားသဃၤာ၊ အရိယာကို၊ မကြာေန ့ည၊ ဟတၳ အဥၹလီ၊ ေျမွာက္ပင့္ခ်ီသည္၊ ကိုယ္စီေန ့ည ကိုးကြယ္ၾက။

၁၀။    သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္၊ ေပါင္းေဖာ္ယွဥ္တြဲ၊ လူမိုက္မဲကို၊ ေရွာင္လႊဲပါေလ၊ ဤသူျမတ္၊ ဤသူလတ္က၊ ညစ္ထပ္ၾကမ္းၾကဳတ္၊ ဤသူယုတ္ဟု၊ အဟုတ္အမွန္၊ မေသြလွန္သည္၊ ဧကန္ဆတ္ဆတ္၊ လူသံုးရပ္ကို သိတတ္ေစ။

၁၁။    ၿငိမ္သဣေျႏၵ၊ တည္ၾကည္ေထြျဖင့္၊ သေႏၶေကာင္းမြန္၊ လြန္ေတာ္မွန္လ်က္၊ စိတ္မာန္ မေႏွာင့္၊ ႏႈတ္လက္ေစာင့္သည္၊ သူေကာင္းေသြးရည္ ပီလွေစ။

၁၂။    ရပ္သူရြာသား၊ သူေကာင္းမ်ား၏၊ နားမွာမဆံ့၊ မခံ့မေလး၊ သူမုန္းေဆးလွ်င္၊ ဆဲေရးညစ္ညမ္း၊ ကုိယ္လက္ႏြမ္းေအာင္၊ အသြမ္းမက်င့္ၾကေလႏွင့္။

၁၃။    အတည္အေကၽြး၊ အေပး အကမ္း၊ ေသခမ္း ရွင္ခမ္း၊ လူတို ့တမ္းကို၊ ေအာ္အမ္းႏုိင္ေထြ၊ ေလာက၀တ္လည္းသိတတ္ေစ။

၁၄။    သူ၏စီးပြား၊ ငါ့စီးပြားကို၊ ေထာက္ထားမိေစ၊ ႀကီးေလာဘကိုမွ်တေစ။

၁၅။    မေမႊမေႏွာက္၊ မေကာက္မက်စ္၊ မလိမ္လစ္ပဲ၊ မစဥ္းလဲႏွင့္၊ စိတ္ထဲေျဖာင့္ေစ၊ သူ ့အက်င့္လည္းသိတတ္ေစ။

၁၆။    ဟုတ္ေသာအႀကံ၊ မွန္ေသာအက်င့္၊ သင့္ေသာအယူ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး၊ သူေတာ္ထံုးကို၊ စြဲသံုးေသာေထြ မွန္လွေစ။

၁၇။    က်ဳိးေၾကာင္းစကား၊ ေျပာဆိုျငားေသာ္၊ လ်င္လ်ားေဆြးေႏြး၊ ဆိုေရးလိမၼာ၊ ပညာရွိအား၊ ကိုယ္တိုင္သြား၍၊ စကားလိုက္ေလ်ာ၊ စစေျပာ၍ ႏွီးေႏွာေလ။

၁၈။    မွတ္ဘြယ္မွတ္ရာ၊ ထိုထိုစာကို၊ ရွာ၍မျပတ္ အိမ္တြင္ဖတ္။

၁၉။    ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ဖန္မ်ားက၊ သားမယားပင္၊ သိျမင္ကင္းကြာ၊ မလိမၼာလည္း၊ စာေပစကား၊ ေန ့တုိင္းၾကားက၊ ထူးျခားလိမၼာရွိသည္သာတည့္။

၂၀။    ရင္၀ယ္ျဖစ္ျငား၊ ေမြးသည့္သားကို၊ မယ္ဘြားမိခင္၊ ဆံုးမသင္သို ့၊ အၾကင္ဆရာ၊ တို ့သူငါကို၊ လိမၼာေစေၾကာင္း၊ ေကာင္းပါေစလို၊ ဆိုပါသမွ်၊ ဩ၀ါဒကို၊ နားမွ်မေထာင္၊ မၾကားေယာင္သို ့၊ ေမာင္တုိ ့ျပဳက၊ ယခုပစၥဳပၸန္၊ ေနာင္သံသရာ၊ ဆက္မ်ားစြာ၌၊ ခ်မ္းသာမည့္ေရး၊ အလြန္ေ၀းသည္၊ ေသေဘးမလြဲ၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ၊ ေရႊခဲဘယ့္ႏွယ္၊ အသြယ္သြယ္ကို၊ လြဲဖယ္ႀကံစည္လြတ္ပါမည္။

၂၁။    နားလည္ေစေၾကာင္း၊ သို ့က်င့္ေကာင္းစြ၊ ေသာင္းေျပာင္းႏွံ ့စပ္၊ သည္တိုင္းမွတ္ဟု၊ ေထရ္ျမတ္ဆရာ၊ ရဌသာလွ်င္၊ ပညာရေၾကာင္း၊ ဥာဏ္ႏွင့္ေလာင္း၍၊ ရံုးေပါင္းဆင္ျခင္။ ဆံုးမသင္သည္၊ ဤတြင္တခန္းၿပီး၏ေသာ္။

ဆံုးမစာ