ႏွင္းစီတဲ့ေဆာင္း
ေဆာင္းတြင္းငယ္မွပီပီ။ ေပါက္လဲငံုကင္း၊ ထန္းယဥ္နင္းသည္၊ ႏွင္း
စီစီႏွင့္ေလ။
ရာသီငယ္မွမႈိင္းမို ့၊
ဆိုင္းဆိုင္းညိဳ့လို ့၊ တပို ့တြဲဆို၊ တမာလည္းႏု၊ ေက်းလည္းဥလို ့၊
ရႈတိုင္းငယ္စိုသည္၊ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ထိပ္က၊ လြမ္းရိပ္ကိုခင္း။
ျမစ္တြင္းငယ္မွ သာယာ၊
ေရေငြ ့ေျခာင္းေျခာင္း၊ ႏွင္းႏွင့္ေလာင္းလို ့၊ ႏွာေမာင္းငယ္မွ ညြန္ ့ရွည္၊
ပင္တိုင္းငယ္စည္ၾကတဲ ့၊ သည္အခါကို၊ သဲသာေသာင္က်ယ္က်ယ္ႏွင့္၊ ရႈဘြယ္ရာပြဲ။
စက္ေဖာ္ငယ္မစံု၊
ခ်မ္းလြန္းလို ့ တုန္ခဲ ့ၿပီ၊ ကံုရာသီေဆာင္းလက္တဲ ့၊ ဆက္ရက္ညံညံႏွင့္၊
လက္ပံငယ္ေရႊတံုးက၊ ေတာလံုးရဲေလ။
အဲခ်င္း
ခက္ဆစ္
ထန္းယဥ္နင္း = ထန္းသမားတို
့သည္ ထန္းရည္ခံရာ၌ လြယ္ကူေစျခင္းငွာ ထန္းပင္မ်ားေပၚသို ့တက္၍
ထန္းဖူး၊ထန္းခိုင္ႏွင့္တကြ ပတ္ပတ္လည္ရွိ ထန္းလ်က္တို ့ကို ေအာက္သို
့ကိုင္းညြတ္သြားေအာင္ ေျချဖင့္နင္းခ်ျခင္း
ႏွင္းစီစီႏွယ္ = ႏွင္းႏွယ္
တစီစီ က်ႏုိင္ေလျခင္း
ေဆာင္းလက္တဲ ့ = ေဆာင္း၏
လက္က်န္ျဖစ္သည္။ ေဆာင္းေႏွာင္းလက္က်န္
No comments:
Post a Comment